Historia

Cerkiew w Oleśnicy to dawny kościół Najświętszej Maryi Panny i Świętego Jerzego, zbudowany w stylu gotyckim. Świątynia ta znajduje się przy ulicy Łużyckiej 20.

Obiekt ten powstał z połączenia dwóch kościołów. Pierwszy z nich to zbudowany około 1307r. należący do zakonu augustianów, drugi zaś został wybudowany około roku 1380  dla Benedyktynów sprowadzonych z Czech. W 1505 roku  kościoły połączono.

Pierwszymi wyznawcami prawosławia w Oleśnicy byli dawni mieszkańcy Chełmszczyzny i Łemkowszczyzny. Zostali oni przesiedleni na zachód w wyniku Akcji „Wisła”. Nabożeństwa wówczas były sprawowane w prywatnym mieszkaniu przy ulicy Wojska Polskiego. W 1963 erygowano parafię oraz przyznano świątynię znajdującą się przy ulicy Łużyckiej. W związku ze zniszczeniami, które miały miejsce pod koniec II wojny światowej, obiekt wymagał odbudowy i od 1963 roku trwały prace odbudowujące świątynię.

Pierwsze nabożeństwa odbywały się w wieży należącej do świątyni. Odbudowa i przystosowanie obiektu do potrzeb cerkwi zostało ukończone w 1978r. Do dnia dzisiejszego prowadzone są prace remontowe upiększające świątynie.

Proboszczowie parafii

1950 – 1953ks. Teodor Kuczyński
1963 – 1994ks. Jan Zbiorowski
od 1994ks. Jerzy Szczur